ती गेली तेव्हा रिमझिम
ती गेली तेव्हा रिमझिम , पाऊस निनादत होता मेघांत अडकली किरणे , हा सूर्य सोडवित होता तशि सांजहि अमुच्या दारी , येऊन थबकली होती शब्दांत अर्थ उगवावा , अर्थांतुन शब्द वगळता ती आई होती म्हणुनी , घनव्याकुळ मीही रडलो त्यावेळी वारा सावध , पाचोळा उडवित होता अंगणात गमले मजला , संपले बालपण माझे खिडकीवर धुरकट तेव्हा , कंदील एकटा होता हे रक्त वाढतानाही , मज आता गहिंवर नाही वस्त्रांत द्रौपदीच्याही , तो कृष्ण नागडा होता.....