ती गेली तेव्हा रिमझिम

 ती गेली तेव्हा रिमझिम , 

पाऊस निनादत होता

मेघांत अडकली किरणे , 

हा सूर्य सोडवित होता

तशि सांजहि अमुच्या दारी , 

येऊन थबकली होती

शब्दांत अर्थ उगवावा , 

अर्थांतुन शब्द वगळता

ती आई होती म्हणुनी , 

घनव्याकुळ मीही रडलो

त्यावेळी वारा सावध , 

पाचोळा उडवित होता

अंगणात गमले मजला , 

संपले बालपण माझे

खिडकीवर धुरकट तेव्हा , 

कंदील एकटा होता

हे रक्त वाढतानाही , 

मज आता गहिंवर नाही

वस्त्रांत द्रौपदीच्याही , 

तो कृष्ण नागडा होता.....